Veel quantumbits
De regels die we tot nu toe geleerd hebben voor één en twee qubits kunnen op een natuurlijke wijze veralgemeend worden naar quantumsystemen met veel qubits.
Een arbitraire toestand van drie qubits kan bijvoorbeeld als volgt worden geschreven:
|
|
|
|
(4.1) |
|
|
|
|
waar en de kwadraten van deze amplitudes samen weer op één uitkomen, dus,
|
|
|
Merk op dat er in totaal amplitudes zijn, één voor elke bitstring van drie bits.
We kunnen ook zien als een vector met acht getallen:
|
|
|
In het algemeen kan een toestand van qubits beschreven worden met amplitudes , één voor elke bitstring van bits:
|
|
|
(4.2) |
Ook hier moet elke amplitude in liggen en de som van hun kwadraten op één uitkomen:
|
|
|
(4.3) |
Als sommige amplitudes nul zijn, kunnen we ze gewoon weglaten.
De vijf-qubit-toestand
|
|
|
heeft bijvoorbeeld 32 amplitudes, waarvan er 30 nul zijn.
Omdat er amplitudes zijn, kunnen we ook zien als een vector in een -dimensionale ruimte.
Wat wordt meetkundig bedoeld met Vgl. 4.3?
Voor een enkele qubit zagen we in Paragraaf 2.1.2 dat de toestanden overeenkomen met punten op de eenheidscirkel, oftewel twee-dimensionale vectoren met een lengte van één.
Volgens de stelling van Pythagoras geldt in elke dimensie dat de som van de kwadraten van alle waarden in een vector gelijk is aan het kwadraat van zijn lengte.
Dus, Vgl. 4.3 betekent meetkundig gezien dat overeenkomt met een vector met lengte één ofwel een eenheidsvector in een -dimensionale ruimte.
Merk op dat het aantal amplitudes heel snel groeit met het aantal qubits.
Dit verklaart waarom het al snel onmogelijk wordt om quantumtoestanden direct op te slaan in een klassieke computer.
Om bijvoorbeeld een quantumtoestand van qubits op te slaan, zou je meer amplitudes nodig hebben dan er atomen zijn in het waarneembare universum!
Daarom kun je in Quirky ook niet meer dan 10 qubits hebben, we willen niet dat je webbrowser zonder geheugen komt te zitten!
Net als in Vgl. 3.50, kunnen we het tensorproduct ’’ gebruiken om quantumtoestanden van een willekeurig aantal qubits te combineren.
Als we twee basistoestanden hebben, definiëren we hun tensorproduct door simpelweg de bitstrings aan elkaar vast te plakken.
We veralgemenen het twee-qubit geval van Vgl. 3.49,
|
|
|
(4.4) |
Bijvoorbeeld,
|
|
|
In het algemeen, als een arbitraire quantumtoestand van qubits is en een arbitraire quantumtoestand van qubits, dan is hun tensorproduct of gecombineerde toestand een toestand van qubits.
Om deze toestand te berekenen hoeven we alleen maar ’uit te vermenigvuldigen’ met behulp van de distributiviteitswet en vervolgens Vgl. 4.4 toe te passen voor elke term.
Als voorbeeld, het tensorproduct van twee maximaal verstrengelde toestanden ziet er als volgt uit:
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
(Tensorproduct van Bell-toestanden).
Bereken het tensorproduct van de twee Bell-toestanden uit Vgl. 3.70 en 3.72.
Solution.
|
|
|
|
|
|
|
|
|